Mariusz Woszczyński
Podróż. Pasaże prowansalskie. Malarstwo.

 

Miejsce:

Pałac Czapskich

Biblioteka ASP w Warszawie

Galeria Per libros ad astra

ul. Krakowskie Przedmieście 5

 

Termin:

Otwarcie wystawy: 7 czerwca 2023 roku o godzinie 20.00

Wystawa potrwa do października.

 

O wystawie:

Prezentacja obrazów M. Woszczyńskiego w Galerii Biblioteki ASP w Warszawie jest w jakiś
sposób kontynuacją wystawy „Pasaże prowansalskie” w Galerii APS w Warszawie (styczeń
2023 r.) oraz dużej wystawy w Galerii Punkty ASP w Warszawie pt. „Przenikanie” (St. Cukier,
M. Woszczyński; marzec 2022 r.). Fascynacja bujnością, specyfiką i intensywnością światła
śródziemnomorza Europy przenosi się na barwne, gęsto malowane obrazy ze scenami plaży,
przedstawieniami architektury i natury.

Niedawno został opublikowany przez Sekcję Wydawniczą ASP prowadzoną przez Piotra
Szymora monograficzny album „Mariusz Woszczyński. Podróż” (oprac. graficzne: Jarosław
Kacperski, M. Woszczyński, red.: Anna Prugar-Myślik, 192 str., il. barwne), który podsumowuje
30-lecie pracy dydaktycznej i plastycznej autora. W dużej mierze, autorska książka prof. M.
Woszczyńskiego prezentuje przekrojowo reprodukcje jego cykli prac malarskich, graficznych i
rysunkowych na przestrzeni lat. Obok tekstów wspomnieniowych i notatek malarskich artysty,
w książce znajdują się wypowiedzi i eseje innych autorów: prof. prof. Błażeja Ostoja Lniskiego,
Jacka Dyrzyńskiego, Antoniego J. Pastwy, Krzysztofa Gliszczyńskiego, Janusza Marciniaka oraz
Anny Prugar-Myślik i Magdy Janoty-Bzowskiej.

„Trzydzieści lat pracy od dyplomu staje się mityczną podróżą ze Wschodu na Zachód, od
młodości do starości, budując historię o przemijalności światów i ludzi. […] Znaczące stają się
miejsca, do których podróżuje autor. Południe to świat koloru i malarzy, których już nie ma, ale
pozostały ich obrazy i myśl. Kresy to ojczyzna przodków, której też nie ma, ale pozostała
tęsknota. Malarz snuje opowieść, wynikającą z potrzeby rozumienia kruchości świata. Broni się
przed patosem swoistą filozofią humoru, wynikającą ze zgody na życie. Tkanka malarska
obrazów narasta, a jednocześnie prześwituje w głąb, ukazując kolejne warstwy. Materia jest
ciężka i bogata zarówno w tych pracach, do których użyto piasku, jak i w akwarelach, które
wydają się gęste jak szkła witrażowe”. (z recenzji prof. Joanny Stasiak).

„Obrazy Woszczyńskiego otwierają przed widzem świat niczym nieskrępowanej malarskiej
wyobraźni, ekspresji i radości malowania. Jest to malarz natury i kultury, obserwacji przejawów
życia, prostych czynności codzienności, otaczającej nas rzeczywistości, pejzażu i architektury
podanych językiem malarstwa ujętych w autorskie znaki, bogactwo form, zarysów figur i
sylwet, którym towarzyszy harmonia koloru i pełna humoru narracja. Jest to bowiem
malarstwo z anegdotą, opisujące różne aspekty życia człowieka”.

prof. Artur Winiarski